De droomplek van... Eelco

Het mooiste werk dat er is

Volg je hart en vind die baan of vrijwilligersklus die bij je past: SBH’ers vertellen hier over hun (vrijwilligers)werk. Deze keer Eelco Kruidenier (52) die in zijn baan bij Naturalis eindelijk de balans vond tussen leuk werk en een ontspannen leven.

Al 23 jaar werkt Eelco met veel plezier bij Naturalis. Zijn liefde voor de wetenschap kan hij combineren met het contact met mensen. En belangrijk: hij houdt energie over om te genieten van het leven.

Tekst: Corina Mos | Fotograaf: Robert van Aspert

Ik ontmoet Eelco in de zaal LiveScience van Naturalis. Hij zit op een kleine verhoging met een laptop en een aantal schaaltjes bruin gruis. Naast hem een bordje: “Ik ben Eelco en werk mee aan een onderzoek naar evolutie op eilanden, vragen staat vrij.”

Goed in zijn vak

De zaal LiveScience heeft als doel wetenschap dichter bij mensen te brengen, voor jong en oud. Naturalis is niet alleen een museum, maar ook een wetenschappelijk instituut. Eelco is goed in zijn vak. Hij weet mensen te boeien met toegankelijke voorbeelden. Hij vertelt dat hij in het gruis de kiezen en tanden herkent van de knaagdieren, voornamelijk muizen, hamsters, egels of konijntjes van 6 miljoen jaar gelden. Europa bestond vroeger voor een deel uit eilanden, daardoor hadden de knaagdieren geen natuurlijke vijanden meer. Hun energie kon ergens anders voor gebruikt worden: groter worden. In 50.000 jaar ontstond er een reuzensoort van de dieren die we nu klein kennen. Op de eilanden konden ze groot worden, zich beter warm houden, hadden minder slijtage aan hun lijf, werden ouder. Ze konden beter voor hun kinderen zorgen, de kinderen leerden meer en werden slimmer door de aandacht die de ouders konden geven. Trots is Eelco op de reuzeneend die hij heeft ontdekt van ongeveer 6 miljoen jaar geleden. Hij vond een stukje bot dat van een vogel moest zijn… Maar ja, welke? Bij collegiale navraag bleek het om een reuzeneend te gaan, zo groot als een zwaan!

‘De boodschap van thuis was: alles zo normaal mogelijk en als het niet kan, dan kan het niet’

Eelco

Alles zo normaal mogelijk

De boodschap van thuis was: alles zo normaal mogelijk en als het niet kan, dan kan het niet. Eelco heeft altijd regulier onderwijs gevolgd, de basisschool was nog redelijk plezierig, maar het voortgezet onderwijs was loeizwaar. ‘In de puberteit op de havo… dat lukte niet. Ik werd teruggezet naar de mavo. Dat was een enorme teleurstelling. Een ander publiek, de mavo, en ja, diploma gehaald. Daarna ging ik in Leiderdorp naar de laboratorium school. Ik wilde medisch analist worden. Als lab- student moet je ook veel je eigen apparaten verslepen, dat was gewoon fysiek te zwaar en ik kreeg weinig steun van de leraren. Ik heb de laboratoriumopleiding tabee gezegd. Ik ben administratief werk gaan doen via een uitzendbureau.’

Allerlei verschillende banen

Door de jaren heen heeft Eelco veel werkervaring opgedaan en ontdekte welke banen niet bij hem pasten. ‘Omdat ik toch wel weer meer wilde leren ben ik op zoek gegaan naar een andere opleiding., Ik liet bij het arbeidsbureau (nu UWV) uit mijn mond vallen dat ik cijfers heel leuk vond, en een tic heb voor geschiedenis. Ze raadden mij boekhouden aan, maar dat was de slechtste keuze: oersaai! Ik heb ook nog administratief werk gedaan voor een cirkelbus. Deze bus haalde oudere mensen op en bracht ze van a naar b en ik moest onder andere de roosters maken. Dat was niet mijn ding, heel veel verschillende zaken waar ik rekening mee moest houden en dat overzicht houden was lastig. Ik mocht er blijven werken als ik via de WSW (nu wia) ging werken. Een arbeidsconflict hierbij maakte het ook niet makkelijk. Ook dat was een teleurstelling voor mij.’

Van faculteit prehistorie naar Naturalis

Uiteindelijk kwam Eelco terecht bij de faculteit prehistorie van de Universiteit Leiden. Hier kreeg zijn interesse in de wetenschap wel voldoende voeding. ‘Mijn taak was grondmonsters uitzoeken en archiveren. Prachtige baan maar ik kreeg weinig begeleiding. Van een student heb ik toen veel geleerd. Naturalis beschikt over 35.000 botten van mammoeten. Ik werd erdoor gegrepen. In 1999 was er in het oude gebouw van Naturalis in het magazijn een wetenschapper prehistorie. Ik zei tegen hem: “Wat zou het geweldig zijn als ik hier kon werken”.
Een jaar later was het zover! Eelco kwam bij Naturalis in eerste instantie in dienst als collectiebeheerder mineralen en gesteente. Naturalis stond als werkgever open voor mensen met een beperking. Eelco ging met Naturalis in gesprek. ‘Ik werkte via de WSW en kwam erachter dat ik 25% minder verdiende dan mijn collega en heb dit met de begeleiding van mijn WSW en Naturalis kunnen verbeteren tot een gelijkwaardig salaris. Ook was er een vreemde knip tussen vrijwilligers en WSW-medewerkers: die mochten niet naar personeelsfeestjes en uitjes. Ook dat heb ik kunnen verbeteren, we doen het nu gewoon met elkaar.’

Paspoort

Naam: Eelco Kruidenier
Leeftijd: 52 Jaar
Handicap: spina bifida aperta
Werk: Collectiemedewerker bij biodiversiteitscentrum Naturalis
Muziek: Alles behalve rap, hiphop, dansmuziek en smartlappen
Lievelingseten: Alles behalve gekookt ei
Favoriete drankje: Bier en groene ijsthee
Gouden tip: Maak je niet druk om dingen waar je toch niks aan kunt doen

Veel collecties leren kennen

‘Als fotograaf heb ik veel foto’s gemaakt van collecties voor publicaties en boeken. Superleuk werk, maar toen de collectie van het oude Naturalis naar het nieuwe was verhuisd was er niet veel werk meer in. Ik deed klusjes voor allerlei afdelingen, het leuke ervan is dat ik hierdoor veel meer collecties heb leren kennen en me overal in het museum thuis voel. Ik archiveerde nog steeds o.a. vleermuizen (raamslachtoffers of aanrijdingsslachtoffers) met alle informatie erbij van waar en hoe zij gevonden waren.’

De perfecte match

‘In het oude museum werkte ik al een dag in de zaal LiveScience , de publieke interactie met wetenschap. Het werd de perfecte match voor mij: wetenschappelijk bezig zijn en met mensen praten, hun interesse wekken. Nu doe ik dat mijn volle werktijd. Daarnaast heb ik nog een extra project: vlinders overzetten. Ik doe er 600 per keer, en er zijn er 60.000. Ik verwacht er in maart 2023 mee klaar te zijn, dan heb ik er bijna twee jaar aan gewerkt. Rustig werk om je hoofd leeg te maken.’

Lockdown was een eyeopener

‘Tijdens de eerste lockdown van de coronapandemie zat ik thuis zonder werk. Dat was een eyeopener: ik raakte eindelijk écht uitgerust! Ik sliep korter, had energie om leuke dingen te doen, kon helderder denken en de mist was uit mijn hoofd. Ik kon zomaar drie dingen achter elkaar doen zonder na de eerste al niet meer te weten wat de andere twee dingen waren.
Mijn werk bleek naast heel leuk en inspirerend, ook een te groot energielek. Ik ben na die eerste lockdown drie dagen gaan werken, en compenseer door twee keer per maand op zondag te werken. Zo houd ik voldoende inkomen.’

Grenzen bewaken

Eelco vindt welbevinden belangrijker dan alleen maar werken om geld te verdienen. ‘Werk is niet alleen maar salaris, maar ook erbij horen, sociale contacten, ertoe doen. De bewijsdrang die je hebt als je een handicap hebt is groot. Vaak ga je dan over je grenzen. Daar goed naar kijken vraagt van je dat je weet wat je aan je lijf hebt en waar je grenzen liggen. Je kiest voor je eigen welzijn om een kwalitatief leven te kunnen leven. Het is een soort “neerleggen” bij je grenzen.
Wat ook helpt is fijne mensen om je heen met goede handvatten die je kunnen helpen. Op het juiste moment de juiste dingen tegenkomen, die juist dán belangrijk zijn. Ik liep met een stalen wandelstok waar ik een hekel aan had en dus niet gebruikte. Ik kreeg twee mooie houten wandelstokken die ik fijn vond, die gebruik ik nu nog steeds.’

Ouder worden

‘Ik werk nu 23 jaar bij Naturalis. Evolutie inzichtelijk maken is iets waar ik tien jaar aan heb gewerkt om het te kunnen vertellen zoals ik nu doe. Het mooiste werk dat er is. Ik weet een beetje van heel veel, en daar houd ik van. Mijn werk heb ik aangepast aan wat mijn lijf kan hebben, en dat geeft ruimte en voldoening. Ik houd tijd over voor leuke dingen. En ja, ik word ouder en merk verlies aan spierkracht in mijn benen. Probeer het wat op te vangen met fysio, maar de vooruitgang gaat traag. Sinds vier jaar heb ik een elektrische driewielfiets, dat is fysieke training zonder veel energieverlies. Eén kilometer lopen kost mij meer energie dan 30 kilometer fietsen. Aanpassingen aanvragen is wel een ding, ik ben er laat mee begonnen mede ook omdat vorige aanvragen niet soepel zijn verlopen.’

Op zoek naar je eigen balans

‘Als ik terugkijk kan ik zeggen dat ik sinds 15 jaar meer aan het léven ben dan aan het óverleven. Als je in overleven zit, is er geen ruimte voor iets anders. Het begon toen mijn zus mij mee naar de kroeg nam, en ik dezelfde avond vijf vrienden maakte. Daarvoor zat ik thuis op de bank, mij naar te voelen over de ongelijkwaardige manier van omgaan van mensen met mij en daar geen antwoord op hebben. Ik heb er ook geen last meer van als mensen naar mij staren. Met een handicap ben je een uitzondering en val je op, door je rolstoel of door je manier van lopen. Een mooie vrouw valt ook op, is ook een uitzondering. Mensen maken kennis met iets dat ze niet kennen, dat ben jij! Bouwen aan zelfvertrouwen is het allerbelangrijkste! En ja, soms zit het tegen, soms zit het mee. Wees nieuwsgierig. Iedereen heeft een andere balans, de kunst is je eigen balans te vinden die je doet léven. Dat is kwaliteit.’

‘Mijn werk heb ik aangepast aan wat mijn lijf kan hebben. Dat geeft ruimte en voldoening’

Eelco

Warning

/var/hpwsites/u_twindigital_html/website/html/webroot/magazine.sbhnederland.nl/wp-content/plugins/diziner-core/lib/TwinDigital/Diziner/Core/Post.php

965

De droomplek van… Eelco (copy)

Vorige artikel

Warning

/var/hpwsites/u_twindigital_html/website/html/webroot/magazine.sbhnederland.nl/wp-content/plugins/diziner-core/lib/TwinDigital/Diziner/Core/Post.php

928

De droomplek van… Eelco (copy)

Volgende artikel

Contact

SBH Nederland
Stationsweg 6B
3862 CG Nijkerk

Telefoon: 085-0509454
(ma t/m vrijdag)

E-mail: info@sbhnederland.nl

De droomplek van… Eelco (copy)